"Nazım'ın yaşamadığı ve kimsenin artık birbirine kartpostal yollamadığı bir dünyada, kendinle hesaplaşmanın yanı sıra, yalnızlığımın da giderek derinleştiğini düşünüyordum." Ayşe Kulin'in hem otobiyografisini yazdığı hem de çok sevdiği bir şair olan Nazım Hikmet'in şiirlerine ve hayatına yer verdiği bir kitap. Nazım Hikmet'in doğumunun yüzüncü yıl dönümünde çıkarılmış kitap. Ayşe Kulin'in şaire bu kadar bağlı olması ve onu sürekli yaşamıyla bağdaştırmasına bayıldım tek kelimeyle. Sürekli bir anlam bir ilişki kurulması güzel olmuş. Okunur.
Ankara; rengarenk resimlerin arasına sıkışıvermiş, siyah- beyaz birkaç fotoğraf karesi gibidir belleğimde, çok net, çok belirgin, yalın duygularla hatırlanan...
Çünkü bu memleket o kadar uzun yıllar ihmal edilmiş, altyapısı o kadar eksik kalmış ki, tembelliği kaldıramaz. Herkes kendine düşeni ve elinden geleni hiç bekletmeden yapmak zorunda.
Ben:
Ne köprü altında yatan,
ne de atlas yakalı sarhoş sofralarında
saz çalıp Arabistan fıstığı satan-ların
-şairiyim;
topraktan, ateşten ve demirden
hayat yaratan-ların
şairiyim
ben
"Nazım Hikmet"